Gesprongen van de hoogste Bungy brug van de wereld! (216 meter)

Zondag 18 mei hadden we besloten om niet mee te gaan naar een kinderopvang. We hebben al zoveel kinderen gezien, dus dit sloegen we even over. Nu konden we lekker iets langer blijven liggen. Helaas was ik toch al vanaf 06.00 uur wakker door de vogels. We hoefden pas om 09.30 uur de koffers buiten te zetten, dus zijn lekker blijven liggen. Om 08.30 uur stonden we op en nog geen 5 minuten later stond er een jongen buiten dat hij onze koffers wilde hebben. Ja dag, een uur te vroeg, we zijn net wakker. We zeiden dat we snel zouden inpakken en ze dan buiten zouden zetten. Nog geen 5 minuten later kwam hij weer: “jullie hebben 5 minuten, we willen de bus inladen”. Jemig, wat een onzin, want we moeten toch nog een uur wachten. Nou ja, toch maar zo snel mogelijk gedaan en daarna zijn we gaan ontbijten. We zouden dus om 09.30 uur vertrekken, maar toen we allemaal in de bus zaten, bleek dat we een lekke band hadden. Iedereen de bus weer uit en we hebben ernaast staan kijken hoe Bennie aan het werk was. 2 jongens van het park hebben hebben geholpen met het verwisselen van de band. Uiteindelijk konden we om 11.00 uur vertrekken nadat Bennie zich had gedoucht. We zijn naar een kaarsenfabriek gaan kijken. Hier maken ze allemaal mooie kaarsen met de hand en dit is iets typisch uit Swaziland. Dus hier heb ik ook een leuk souvenirtje gekocht. We kregen eerst een demonstratie over hoe ze binnen een paar minuten van een bal kaarsvet een olifant maakten en daarna kon je in de winkel kijken. Op dit pleintje hadden we ook de lunch. Je had hier nog een aantal souvenirwinkeltjes en houtsnijwerken. Hierna moesten we de grens weer over terug naar Zuid-Afrika, dus kregen we weer 2 douanecontroles. Om 17.15 uur kwamen we aan bij de volgende lodge. Hier hadden we heel leuk allemaal huisjes in een halve cirkel met een vuur in het midden. We zijn in de bar nog wat gaan drinken voor het eten en daarna hadden we BBQ buffet. Om 00.00 uur ben ik gaan slapen.

Maandag moesten we om 07.00 uur opstaan. We zijn eerst een lokaal schooltje gaan bezoeken. Deze keer was het wel maar heel kort. We werden in groepen gedeeld en konden in een klas gaan kijken. Daar zongen ze 1 liedje voor ons en wij moesten dit ook weer doen. Daarna moesten we eigenlijk meteen weer weg. We konden langs andere lokalen lopen om even snel te kijken, maar verder niks. Hierna zijn we naar een lokaal huisje gaan kijken. De vrouwen moesten aan een kant gaan en de mannen aan de andere kant van het hutje. Ze hebben een apart huisje als keuken en als slaapplaats. Hier lieten ze verschillende gewoonten zien, zoals zelf bier maken en als het op is draaien ze de deksel om. Daarna gingen we weer naar een park waar we een jeepsafari hadden. We hadden een hele leuke ranger (Lee) maar helaas heeft hij ons niet de leeuw kunnen laten zien. Elke jeep heeft een leeuw gezien, behalve wij. Dat was wel echt balen. Het was een safari van 6.5 uur en onderweg hadden we nog een BBQ lunch. Verder hebben we wel andere dieren gezien zoals: neushoorns, zebra’s, nijlpaarden, giraffen, nyala’s, impala’s, buffels, olifanten, aapjes en zwijntjes. De laatste paar uren wilden wij juist perse de leeuw alleen nog maar vinden en hij wist dat. Daarom hield hij ons voor de gek door extra bij dingen te stoppen zoals: “oh kijk, daar zit een leuke vogel”. Hij wist dat het ons geen reet meer kon interesseren omdat de tijd drong. Maar helaas geen leeuw meer gevonden. We wisten in welk gebied er een moest zitten, maar het was te ver omrijden om daar nog te gaan zoeken. Bij aankomst was het dus echt balen hoe je dan van iedereen alle mooie verhalen hoort en de foto’s krijgt te zien. Maar ja niks aan te doen. ’s Avonds sliepen we nog in dezelfde lodge en zijn we buiten gaan eten. Brrr, alsof het zomer was! We hebben gezellig samen met Eddy, Wienanda, Ed, Alma, Nanny en Jan nog gezellig zitten kletsen daarna. 

Dinsdag was het om 06.30 uur opstaan. Na het ontbijt zijn we nog met ‘mama’ op de foto gegaan. Er was een vrouw die hier alles deed, de receptie, bar en restaurant. Maar dan ook alles op haar gemak. Je moest echt veel geduld hebben, maar ze was geweldig. Daar kon je echt mee lachen. Ze ging ook iedereen knuffelen met afscheid nemen. Het was 2 uur rijden naar de boot. Hier hadden we een boottochtje en we hadden weer fingerfood besteld. De andere fox groep zat toevallig ook op deze boot. Saskia en ik zijn eerst op het dek gaan zitten met Danielle en Roy want het zonnetje kwam langzaam door. We gingen op zoek naar krokodillen en nijlpaarden in het water. We hebben 3 krokodillen gezien, maar echt ontzettend veel nijlpaarden. Die lopen over de bodem, want ze kunnen niet zwemmen. Overal zag je in groepjes van 10 ongeveer koppen die boven water komen om lucht te happen. Dit was echt geweldig om te zien. Maar na ongeveer  50 stuks gezien te hebben, en weer 50 foto’s te hebben gemaakt, is het wel weer even goed geweest. We gingen onder lunchen, maar het eten was alleen voor onze groep. Die anderen hadden dat niet georganiseerd, dus dat was wel lullig. Hierna zijn we nog naar het dorpje St. Lucia gegaan, waar we een kwartiertje de tijd kregen om te pinnen en te winkelen. Hierna was het nog 3 uur rijden naar Durban. Hier hebben we een citytour met de bus gemaakt en daarna konden we een Indisch winkelcentrum bezoeken. Hier zijn we snel doorheen gelopen, want aan de overkant hadden ze All Stars schoenen, maar helaas niet in mijn maat. We zijn nog even naar de vis en vleesmarkt geweest, maar hier krijg je ook geen honger van. Daar hingen de geitenkoppen aan touwtjes voor je. En dan nog die stank! Bah, daar wordt je behoorlijk misselijk van. ’s Avonds kwamen we aan in het hotel. We hadden eindelijk eens internet gratis op de kamer, dus wij meteen blij, zodat we eindelijk eens Flikken konden bij kijken. Maar die vloog er elke paar minuten weer uit, dus was nog onmogelijk. We zijn op de boulevard een hapje gaan eten en daarna terug naar het hotel. 

Woensdag was om 07.00 uur opstaan. We gingen eerst naar de botanische tuinen. Ik had hier echt geen zin in, omdat ik dit al zo vaak heb gezien en planten mij gewoon niet interesseren, maar dat zit bij elke rondreis erbij. We hebben met Joop samen een rondje gelopen en hij vertelde er dingen over. Hierna zijn we naar een plaats gegaan waar een krokodillencentrum was waar ze verschillende soorten hadden zitten en ook veel slangen. Je kon ook weer met 2 verschillende slangen op de foto, dus dat hebben we ook weer gedaan. Daarna hadden we een dansshow van lokale bevolking, samen met de andere groep. Je kon hier ook weer in hun huizen kijken hoe ze leven. Na de winkel met lokale spullen zijn we weer met de bus verder gereden naar de plaats waar we konden lunchen. Eerst kon je kijken bij een hele grote waterval en daarna ging iedereen op eigen gelegenheid lunchen. Ik ben met Saskia naar een pizzeria gegaan, waar nog een aantal mensen van onze groep kwamen eten. We zijn nog langs een paar kraampjes gelopen waar ze allerlei souvenirs verkochten en hebben nog een paar leuke dingen gekocht. Om 17.30 uur kwamen we aan bij het hotel. Hier was het echt ijskoud! Ik heb 2 vesten en een trui over elkaar aangetrokken, omdat het daar ’s avonds bijna aan het vriezen was. We zijn gaan eten en daarna nog even op internet gegaan. 

Donderdag zijn we om 06.45 uur opgestaan en moesten eerst met de bus drie kwartier rijden. We gaan vandaag naar Lesotho, een land in Zuid-Afrika via de Sani Pass. Joop zei dat het geen weg zou zijn waar je wagenziek zou worden.”Het gaat wel door de bergen, maar ze rijden maar heel langzaam”, zei hij. Nu begrijp ik ook waarom. Die hele weg lag helemaal open, waardoor het alleen maar echt keihard rammelde in de jeep. We moesten 3 uur lang hierin hobbelen om de berg over te komen. Hier hadden we weer 2 keer douanecontrole en kregen we weer stempels in onze paspoorten. We wisten eigenlijk niet goed wat deze excursie inhield. Maar we zijn eerst weer naar een lokaal dorpje geweest, waar we weer hetzelfde verhaal te horen kregen over hoe de mensen hier leven. Daarna zijn we gaan lunchen in het hoogste restaurant van heel Zuid-Afrika. Je had hier buiten een prachtig uitzicht over alle bergen en het dal. Na het eten zijn we nog een stukje over de rotsen gaan lopen om mooie foto’s te maken en toen begon de ellende weer. Eerst de douanecontrole en weer 3 uur terug hobbelen met de jeep. Op de heenweg zat ik met Saskia en Laryssa helemaal achterin. Haha, hier stootte je je elke keer de kop bij een diep gat in de weg. Op de terugweg heeft Hessel met mij van stoel geruild. Nou, nou, dat was mijn dagje wel zeg. Ik was blij toen ik weer onder in het dal was en mijn misselijkheid een beetje wegtrok. Uiteindelijk waren we om 17.15 uur terug in het hotel, na een hele lange autodag. Ik ben eerst even lekker in bad gegaan om bij te komen en daarna zijn we gaan eten. ’s Avonds weer de tas inpakken, want morgen is weer vroeg vertrekken. 

Vrijdag was om 06.00 uur opstaan. We moesten vandaag 480 km rijden, dus het zou een lange busdag worden. We zijn bij een soort burgerking bij een tankstation gaan lunchen. Hierna gingen we naar het Nelson Mandela museum. Vanaf dit museum kun je in de verte zijn huis zien liggen en waar hij begraven ligt. Onze gids denkt dat hij al eerder is gestorven dan dat ze op tv bekend hebben gemaakt, omdat er speciaal voor de begrafenis een hele weg is gemaakt waar alle pers op mocht gaan staan. Die weg heb je niet op 1 dag tijd gemaakt. Maar daar kom je natuurlijk nooit meer achter. We reden weer verder en ik was even naast Joop gaan zitten op de voorste rij zodat ik met de weg kon meekijken, dan gaat het altijd weer beter met de misselijkheid. Bennie was aan het klagen dat nooit eens meiden naast hem gingen zitten op de bijrijdersstoel in de bus. Later die dag moesten we nog een heel stuk rijden over een hele slechte weg met heel veel bochten. Deze keer ben ik dus naast Bennie gaan zitten. We kwamen om 17.15 uur aan in een lodge. We hadden nog even vrije tijd, want hoefden pas om 19.00 uur te verzamelen in de bar voor het eten. Het was hier eindelijk iets warmer, dus we konden buiten eten. Er stond een heel buffet buiten opgesteld en er was ook een jongen live aan het zingen. We hebben nog een lekkere cocktail gedronken en zijn buiten gezellig nog blijven zitten.

Zaterdag gingen wij niet mee met een wandeling, dus hadden we lekker een vrije dag. We moesten om 08.30 uur opstaan om te ontbijten en ik had gehoopt dat ik lekker kon uitslapen. We hadden hier echt een heel groot 5-persoons huisje dat bestond uit 2 slaapkamers en een badkamer. Helaas was ik alweer om 06.00 uur wakker. Plotseling stond de poetsvrouw bij ons op de kamer. Ze dacht dat wij ook weg waren. Ach ja, dan toch maar opstaan. We zijn na het ontbijt samen met Franka, Nanny, Thea, Leo en Irma een strandwandeling gaan maken van bijna 1.5 uur. Om op het strand te komen moest je eerst een smal paadje aflopen. Op dit strand ga je echt niet lekker zonnen, want er kwam een hele kudde stieren aan die hier gewoon los over het strand lopen. Dat had ik echt nog nooit gezien, maar het was wel heel grappig. We hebben een stuk gelopen en hebben ook leuke foto’s gemaakt. Hier lagen echt prachtige schelpen, heel mooi met paars, maar die mag je helaas niet meenemen naar Nederland. Toen we weer terug liepen naar de lodge over het steile bosweggetje de berg op, heb ik Thea voor me geholpen met omhoog komen. We zijn gaan lunchen en hebben daarna bij het zwembad nog even gezond. Het water was ijskoud. Na een tijdje had ik het wel gehad en ben ik al gaan douchen en omkleden. Daarna ben ik nog even buiten aan mijn reisverhalen gaan werken. Toen Laryssa en Hessel kwamen, zijn Saskia en ik met hen gaan kaarten, ezelen. Dat betekent dus heel veel gillen. Later zijn Danielle en Roy gezellig ook mee komen doen. ’s Avond was het eten binnen in het restaurant en kwam het personeel ook weer een paar liedjes zingen. Dit doen ze op meerdere plaatsen. Na het eten zijn we nog buiten wat gaan drinken met Wienanda en we lagen om 00.30 uur in bed. 

Zondag was het om 06.00 uur opstaan want we hadden weer een reisdag voor de boeg. We kwamen om 16.30 uur aan in het hotel. Saskia en ik hebben nog een film op tv gekeken en ’s avonds zijn we met Hessel en Laryssa lekker bij de Mc Donalds gaan eten met ook nog cheesecake als toetje. Daarna hebben we op de kamer nog een dvd gekeken. 

Maandag moesten we ook heel ver gaan rijden dus om 07.00 uur opstaan. Vandaag hadden we wel een aantal stops. Eerst zijn we naar de big tree geweest. Hier moesten we een klein stukje voor door het bos wandelen. Dit was echt een ontzettend hoge, grote boom. Daarna hebben we koffiepauze gehad bij een hele hoge brug. Saskia, Eddy en ik willen misschien gaan bungyjumpen, maar deze brug was al behoorlijk hoog. We zijn even naar de supermarkt geweest en hebben daar wat gedronken. Daarna reden we verder naar de lunchplaats. Dit was aan de zee waar ontzettend hoge golven waren. We zijn over wat rotsen gaan lopen om mooie foto’s te maken. In het restaurant zijn we samen met Wienanda en Eddy gaan eten. Niet veel natuurlijk, anders zou het daarna eruit komen. Ons eten kwam pas heel laat, dus we moesten daarna opschieten met de wandeling naar de hangbrug. Dit was voor mij best nog wel een redelijk zware wandeling. Je moest de hele tijd veel trappen op en af lopen door bospaadjes en het was behoorlijk doorlopen. We zijn lekker over de hangbruggen gaan rennen, waarbij je dan half in de lucht vloog. Eddy en ik werden net kleine kinderen. Nog wat leuke foto’s hier gemaakt en daarna weer de hele weg snel teruglopen. We waren nog niet als laatste terug, dus hadden nog even tijd voor de souvenirwinkel. Hierna was het zover. We reden naar de plaats waar we konden bungyjumpen. Dit is de hoogste bungybrug van de wereld, 216 meter. Op dit moment kreeg ik toch behoorlijk wat zenuwen, omdat we nog niet eens konden zien hoe diep we zouden springen. Niemand was voor ons, dus je moet een kaartje kopen en beslissen, zonder dat je weet wat eigenlijk de bedoeling is. Eddy en ik gingen zeker en Saskia ging met ons mee en zou op de brug gaan beslissen of ze wel of niet durfde te springen. Eddy en ik werden helemaal klaargemaakt met alle riempjes en daarna moesten we naar de brug lopen. Het is een normale brug met auto’s boven erover, maar wij moesten dan onder de brug lopen over een open rooster. Hier zag je dus echt hoe hoog het was en het was dus wel even slikken, want het was echt heel hoog. Ik zei altijd, als ik het doe, moet het wel boven een rivier zijn, zodat als het mis gaat je in de rivier valt. Hier was een rivier, alleen die stond nu dus fijn droog! Eddy en ik kwamen er niet uit wie als eerste moest gaan. Hij zei: “ meiden gaan voor”, maar ik zei:” jij bent ouder, dus ga jij maar”. We wilden allebei niet als eerste springen. Uiteindelijk beslisten de mensen van het bungyjumpen dat in verband met de touwen Eddy eerst moest springen. Ik dacht dus dat ik daar fijn rustig naar kon kijken, maar niet dus. Hij sprong en meteen werd ik helemaal klaargemaakt voor de sprong. Je hangt dus echt alleen maar aan je voeten vast met een band om wat kussens gebonden. Hier kreeg ik het toch wel even benauwd. Je moet dan met 2 mannen naast je naar het randje springen. Ze telden heel snel af van 5 naar 0, zodat je niet lang kan twijfelen, want op dat moment wil je echt niet meer. Alles schiet dan door je hoofd. Nee, nee, ik wil niet, k.. de grond is weg, aaahhhhh!!! Ik had hun ook gevraagd om mij in de goede richting te duwen. Ik was nog niet zo levens moe dat ik echt zelf durfde. Ik had het 's nachts zoveel nachtmerries gehad dat ik fout zou springen en iets zou breken. Dus daarom wel fijn dat zij je goed sturen. Dan val je en is het meteen eigenlijk goed. Het is de eerste seconden even eng, maar daarna bungel je gewoon op en neer, maar hier merkte ik zelf eigenlijk niet heel veel van. Ik wist niet meer wat voor en achter was, dus ik probeerde het gebouw te vinden waar iedereen van onze groep stond te kijken. Na een tijdje begonnen mijn benen echt keihard te trillen. Voor mijn gevoel begon de band om mijn benen heel langzaam omlaag te glijden. Ojee, op dat moment ging ik onder me kijken waar ik terecht zou komen als ik zou vallen, dat vond ik het minst fijne van de hele sprong. Plotseling schrok ik omdat iemand aan mijn voeten zat, dat verwacht je niet omdat het daar zo stil was. Een andere jongen kwam omlaag aan touwen om me vast te maken om mee naar boven te komen. Ik was echt heel blij dat ik het heb gedaan, maar ik weet niet of ik het ooit nog een keer zou doen. Daarna werden nog een paar foto’s gemaakt en zijn we teruggelopen naar de groep. Iedereen stond ons op te wachten en Eddy pakte mijn hand en stak hem in de lucht. Haha alsof je terug komt van de maan ofzo. We kregen de foto’s en filmpjes te zien en hebben deze gekocht. We konden ook een stuk bungytouw kopen. Jemig wat ben ik blij dat ze dat niet van tevoren hebben laten zien. Dat touw is gewoon allemaal dunne hoedenelastiek, maar omdat het er zoveel zijn, is het super stevig. Als daar 1 touwtje knakt is het niet erg, maar als je maar 1 touw hebt en dat knakt, dan heb je toch echt een probleem. Maar het is gewoon voor je gevoel. Nu ik dat touw heb gezien, weet ik dat ik het nooit meer zou doen. Op de foto’s is ook duidelijk te zien hoeveel touwtjes bij mijn sprong al kapot waren. We zijn naar het hotel gereden en kwamen hier om 17.30 uur aan. Diner was vandaag om 19.30 uur. Na het eten wilden we nog lekker een cocktail drinken, maar die kregen we niet meer want de bar was maar tot 23.00 uur open. Maar het was pas 22.00 uur! Hij had gewoon geen zin meer om er nog een te maken pff. We hebben hier nog tot 23.30 uur gezeten en zijn toen naar de kamer gegaan.