Sydney en FIJI!!!

Donderdag 31 oktober zijn Mieke en ik met de ferry naar de stad gegaan. Eerst moesten we bij een winkelcentrum Westfield onze kaartjes voor Beyonce ophalen voor morgen. Dit was nog niet zo makkelijk te vinden. Het was een heel klein ticketbureautje verstopt op de food afdeling. We zijn hier nog lekker verse jus d’orange  gaan drinken en daarna zijn we weer verder gegaan. We hebben de gratis 555 bus vandaag gebruikt. Die maakt een rondje door de stad, helaas komt hij niet overal, dus we hebben vandaag nog een heel stuk gelopen. We moesten nog naar de backpackers lounge om mijn post op te halen. Toen ik daar binnen kwam zat daar een jongen (Bart) die 8 weken geleden ook met onze groep is aangekomen. Hier hebben we nog dik 1.5 uur mee zitten kletsen. Hij was al 8 weken werk aan het zoeken en had nog altijd niets gevonden. Het is toch niet zo makkelijk als ze ons in Nederland verteld hebben. Daarna was het alweer 18.00 uur en zijn we teruggegaan naar het winkelcentrum om iets te gaan eten en van daaruit weer met de bus en ferry terug naar Manly.

Vrijdag hebben we eerst lekker rustig aan gedaan. Ik merkte vandaag dat ik gisteren weer te veel had gelopen, dus vandaag iets minder bewegen. Ik heb weer last van de wond. We zijn in de namiddag vertrokken richting Beyoncé, want vandaag was DE dag! Eerst met de ferry, in Sydney met de trein naar Lidcomb en daar weer overstappen naar Olympic Park. Het was in totaal een rit van 2.5 uur. Hier aangekomen waren we een beetje aan de late kant. We hadden nog niet gegeten, dus zijn we nog snel bij de MC Donalds naar binnen gerend. Het stadion ligt hier tegenover. Het is hier echt allemaal heel goed geregeld, je merkt helemaal niets van de drukte. Het voorprogramma was al bezig toen we binnenkwamen. Het was een bekende Australische zanger, wij kenden hem niet, maar hij was wel goed. Uiteindelijk begon Beyoncé om 21.30 uur. Wat een spring-in-'t-veld  zeg! En ze staat de hele avond mee te dansen op super hoge hakken. Het was echt een fantastische show, ik had dit echt niet willen missen. We hadden ook goed zicht. Toen het was afgelopen was het hele stadion binnen een hele korte tijd helemaal leeg. We moesten eerst de trein nemen naar Sydney North, omdat we de laatste ferry niet meer zouden halen. Daar moesten we de nachtbus pakken. Hier hebben we een hele tijd staan wachten, want we hadden de vorige net gemist. Kwam die eindelijk langs, reed hij heel hard door. Er pasten echt nog wel 8 mensen bij die bij ons stonden te wachten. Uiteindelijk vroeg een meisje of we een taxi wilden nemen met een paar personen, want de eerste bus die weer vrij zou zijn, zou nog wel een paar uur op zich laten wachten. Het was vrijdag, dus ook alle stappers moesten natuurlijk vervoerd worden. We hebben toen samen met een jongen en dat meisje een taxi naar Manly gedeeld en moesten 10 dollar pp betalen. Uiteindelijk was het 02.30 uur toen ik in bed lag. Het was een super geslaagde avond!

Zaterdag wilde Mieke echt een hele grote wandeling gaan maken door Sydney om de hele stad te gaan bekijken, ik kan toch niet zo ver lopen, dus ik ben in het hostel gebleven. Het is een heerlijke relax-dag geworden. Ik heb met 7 jongens in de woonkamer 3 films achter elkaar gekeken. ’s Avonds ben ik met Mieke gaan eten bij de Wokbar. Helaas geen wokrestaurant zoals in Nederland, maar wel heerlijk en heel goedkoop gegeten. We hadden nog super veel over, dus hebben  we een doggiebag gevraagd.

Zondag heeft Mieke op mijn laptop even haar verslagen en foto’s bijgewerkt, en ik heb ondertussen nog tv gekeken. ’s Avonds zijn we naar de bioscoop gegaan. Eerst zijn we nog even naar een winkelcentrum geweest en daarna richting bios. Het was echt een super grote bioscoop. Alleen belachelijk duur. Je moet aangeven waar je wilt zitten en een kaartje kost hier gewoon 19 dollar! Daarentegen was het drinken dan wel weer goedkoop. Hier krijg je in de film dus echt eerst een half uur reclame te zien. We gingen naar Gravity met Sandra Bullock en George Clooney.  In het begin was nog geen persoon in beeld, maar ze waren wel al aan het vertellen. Ik had het even echt niet in de gaten, maar na een paar minuten kwam ik erachter dat hier natuurlijk geen ondertiteling komt! Slimpie, was ik hierop aan het wachten. Echt heel stom, want ik heb hier al zoveel films gekeken in het Engels, maar nu in de bios was ik op de ondertiteling aan het wachten haha. Na de bios heb ik een broodje gehaald en zijn we met de bus naar de ferry gegaan. Helaas hadden we net één minuut de ferry gemist, dus moesten we nog een half uur wachten.

Maandag was de dag dat Mieke met een huurauto Sydney zou verlaten. Na het ontbijt zijn we naar de garage gegaan in de stad waar Mieke de auto kon ophalen. Ik had om 12.00 uur een afspraak met Nina bij de jobclub. Het was daar echt enorm druk. Toen we eindelijk aan de beurt waren, kregen we alleen 2 websites die we in de gaten moeten houden en dat was het. Omdat mijn wond een beetje ontstoken/overbelast is, moet ik hem een keer goed kunnen spoelen. In Sydney zijn de hotels super duur. Voor een kamer met bad betaal ik hier makkelijk 200 dollar per nacht! Ik was toch al van plan om dit jaar naar Fiji te gaan, dus waarom niet eerder? Ik ben naar Mathijs van Ducktravel gegaan om te informeren welke dingen ik in Fiji zou kunnen doen. Eenmaal terug in het hostel heb ik nog een hele tijd met Marleen gekeken wat ik allemaal kon doen. De rest van de dag ben ik bezig geweest met hotels te zoeken. Er is nog een nieuwe meid (Mariska 34) bij ons op de kamer gekomen.

Dinsdag 5 november ben ik vroeg opgestaan omdat ik alles vandaag moest regelen. Eerst Mathijs weer gebeld om te kijken of mijn 14 daagse rondreis eilandhoppen beschikbaar is over 1,5 week. Daar heb ik nog een tijd op moeten wachten, omdat hij alle hotels moest controleren in Fiji. Toen dat eenmaal geregeld was, kon ik mijn vlucht gaan boeken. Dit ben ik samen met Marleen en Laura gaan doen van Australian Backpackers omdat Jetstar altijd problemen heeft met boeken. Hier zijn we een uur mee bezig geweest op 3 computers tegelijk. Daarna kon ik mijn hotels gaan boeken. Ik heb eerst een hotel gevonden voor 3 nachten met een heel mooi bad. Voor de andere 9 dagen totdat de tour gaat beginnen heb ik een ander hotel gevonden. Even lekker op vakantie en niks ondernemen, zodat de wond goed kan rusten. ’s Middags ben ik de stad in moeten gaan om de rondreis te gaan betalen. Vandaag is de Melbourne Cup (bekende paardenrace). Iedereen stopt in de middag met werken om naar de cafés te gaan en te gaan wedden op paarden. Iedereen is ook super mooi in gala gekleed op straat. Het is hier een soort feestdag. Hierna ben ik met de trein en bus naar Nina gegaan in Bondi om de foto’s van de afgelopen weken uit te wisselen. Dan kan ik in Fiji aan mijn fotoalbum werken. Ik moest me nog haasten om op tijd terug te zijn, want ik had met mijn 3 kamergenoten afgesproken om samen pizza te gaan eten. Deze zijn we gaan halen en daarna lekker op de kamer opgegeten, omdat de hele woon/eetkamer vol zat. ’s Avonds heb ik nog mijn tas helemaal moeten inpakken, wat een complete ramp was. Om 23.00 uur hebben we samen met een aantal mensen van het hostel waar we mee zijn omgegaan nog een groepsfoto gemaakt.

Woensdag  ben ik om 04.00 uur opgestaan omdat ik om 05.00 uur met de taxi zou worden opgehaald. De meiden zijn ook extra voor mij opgestaan om mij nog een gedag te zeggen (super lief). Op het vliegveld had ik heel veel tijd. Ik ben gaan ontbijten en ik had nog heel veel belminuten over, dus ik ben nog even gaan bellen. Ik dacht dat ik al door de douane was (helemaal vergeten) dus ik zat lekker rustig aan te doen. Opeens zag ik al boarding op de schermen staan. Oeps, nog even snel rennen voor ik nog te laat kom. Eerst nog een douaneformulier invullen en weer opnieuw in de rij gaan staan. In het vliegtuig had ik naast me een lege stoel, dus dat was wel lekker. Daarnaast zat een Australische man met wie ik veel heb gepraat. Het was een vlucht van 4 uur. Aangekomen in Fiji stonden een paar mannen ons op te wachten met muziek om ons welkom te heten. Alles ging hier heel snel. Toen ik door de douane was, kwamen de koffers er al aan. Ik had gevraagd waar de shuttle naar het hotel zou stoppen. De vrouw van de receptie zei dat ik buiten moest gaan wachten en dat die wel zou komen. Daarna kwamen nog 3 personen aan me vragen welke shuttle ik moest hebben. Er kwam nog altijd niks. Het hotel kon je vanaf het vliegveld zien liggen. Het waren 2 lange straten. Ja dat kan ik ook lopen,  zei ik. Nee, nee, dat mocht ik niet. Ze hadden mijn tas gevoeld en als ik daarmee zou gaan lopen dan zou ik halverwege omvallen omdat de tas te zwaar zou zijn. Ik zei dat ik al 9 weken hiermee rondloop, maar het hielp niet. Achter mij stonden een vrouw met haar dochter. Ze hoorde ons en kwam naar me toe. Zij waren aan het wachten op een taxi en ik kon wel met hun meerijden. Ik zei dat ik nog geen geld van Fiji had, maar dat was allemaal geen probleem. De mensen zijn hier super aardig! Ze hebben me gratis naar mijn hotel gebracht en ze heeft me ook meteen haar telefoonnummer gegeven voor het geval er iets zou zijn. Ik had voor mijn reis met mezelf afgesproken dat ik niet alleen bij vreemde mensen in de auto zou stappen, maar ze zijn hier echt heel lief en behulpzaam! En omdat ik mijn hotel kon zien liggen, kon ik zelf in de gaten houden of we goed zouden gaan. Op het vliegveld hadden ze verteld dat ik in het hotel kon pinnen. Eenmaal aangekomen in het hotel, kon dat dus niet. Ik moest daarvoor weer terug naar het vliegveld gaan. Ik ben eerst mijn spullen naar de kamer gaan brengen. Daarna met de gratis shuttle van het hotel naar het vliegveld gegaan om te pinnen. De jongen kon even op me wachten zodat ik meteen weer mee terug kon (ik was toch de enige). Daarna hebben ze een taxi voor me gebeld bij de receptie en ben met hem naar de supermarkt gegaan. Hij wilde daar ook op me wachten. Het was best een stuk rijden. Ben in totaal een half uur met hem weggeweest en hoefde maar 8 Fiji dollar te betalen. Dat is iets van 3 euro ongeveer! ’s Avonds ben ik heerlijk in bad gegaan en als avondeten had ik wat chips en koekjes. Verder had ik geen honger door de hitte. Hier ben je echt blij als je op je kamer met airco kan zijn. Het is hier zo bloedbenauwd. Daarna lekker naar bedje.

Donderdag schrok ik om 13.00 uur wakker omdat de poetsvrouwen op mijn deur stonden te kloppen. Heerlijk lang geslapen. Geen kamergenoten, geen gehorig hostel, geen planning. ’s Middags wilde ik roomservice bestellen. Ik had de menukaarten vergeleken en roomservice was goedkoper dan in het restaurant gaan eten. Ook zat er verder niemand in het restaurant, dus had ik niet zoveel zin om daar alleen te gaan zitten. Er stond een toast op het menu met keuze uit verschillende dingen waarvan je 3 vullingen kon kiezen. Ik belde het restaurant op om 2 met tonijn en 1 met ei te bestellen en een milkshake. Dat was geen probleem. Even later ging de telefoon. Of ik het geroosterd wilde hebben, oké. Even later weer de telefoon. Of ik er ook de frieten en salade bij wilde hebben die erbij hoorden, ja. Daarna nog een keer de telefoon. De kok. Of ik echt 2 met tonijn en 1 met ei wilde hebben. Ja, want ik had hem het menu nog eens voorgelezen dat ik drie vullingen kon kiezen. Oké zei hij. Half uur later werd er op mijn deur geklopt. Ik maak de deur open. SLIK! Staan daar 3 obers met allemaal de handen vol voor mijn deur. Roomservice! Oeps, ik kreeg dus 3 hele gerechten, 2 met tonijn en 1 met ei. Overal friet bij, salade en de milkshake. Haha ik had eten voor de komende 2 dagen. Het was wel heel lekker. Maar de volgende keer ga ik toch maar gewoon naar het restaurant. Ik heb altijd nog moeite om via de telefoon het Engels te verstaan. Het was dus de bedoeling dat je op 1 toast 3 vullingen door elkaar deed. ’s Middags heb ik een film op tv gekeken met (zo ziet het eruit) Chinese ondertiteling. Wel gelukkig Engels gesproken. ’s Avonds wilde ik weer lekker in bad gaan. Ik had het bad al aangezet en toen ging weer de telefoon (nee he). Of er problemen waren op de badkamer. Uuhh nee? Niks te zien. Oké. Ik in bad. Ondertussen was er een beetje water onder het bad uit aan het komen. Er was waarschijnlijk een lek helemaal achter het bad. Daarna maar weer de receptie gebeld zodat iemand kon komen kijken. Ik heb het water opgeruimd en daarna weer lekker tv gaan kijken. Toen ik later bij de receptie internet wilde gaan kopen vroegen ze al meteen, ben jij dat meisje van kamer 314 van de roomservice en het bad? Oké, ik ben al meteen bekend hier.

Vrijdag ben ik om 11.00 uur opgestaan en had ik nog een lekkere relax-dag (de komende week ga ik veel relaxen, dus heb ik dan ook niet zoveel te vertellen). Vandaag heb ik alle foto’s kunnen uploaden. Heb nog tv gekeken en geschreven voor mijn website. Verder niet veel gedaan. Hier ligt nooit iemand bij het zwembad.

Zaterdag 9 november moest ik uitchecken in dit hotel. Ik ben nog met de meiden van de receptie en de poetsvrouw op de foto gegaan. Iedereen kwam afscheid van me nemen. Daarna ben ik naar het andere hotel gegaan. In het restaurant zat een jong Nederlands koppel waar ik even mee gekletst heb. Helaas gingen ze een dag later al naar een ander hotel. ’s Middags ben ik naar het zwembad gegaan. Ik kwam in gesprek met 2 Australische vrouwen en naast mij lag een meisje uit Denemarken. Hier ben ik heel leuk mee in gesprek gekomen. Zij was al een week in dit hotel, dus ze wist een beetje waar we lekker konden gaan eten. Ik zei dat ik er niet zo van hou om helemaal alleen te gaan uiteten. Zij wilde ’s avonds met mij meegaan, ze wist wel een goed restaurant. Het bleek het Hilton hotel te zijn. Alles is hier echt super goedkoop, echt niet normaal. Daarom konden we dit ook doen. Het restaurant lag aan het zwembad en aan de zee. Mooi uitzicht. We hebben hier heerlijk gegeten. Als toetje hadden we allebei crème brûlée. Zij nam een hap en keek me raar aan. Ik nam een hap en trok hetzelfde gezicht. Blijkbaar had de kok zich vergist, hij had het gemaakt met zout i.p.v. suiker! We lagen helemaal dubbel. Ze gingen een nieuwe voor ons maken en ze kwamen zich 10 keer verontschuldigen. Ons maakte het niks uit, we waren alleen maar aan het lachen. De serveerster zei dat de kok ons wilde vermoorden. Daarna zijn we weer teruggegaan naar het hotel.

Zondag ging ik naar het ontbijt. Daar zaten de 2 Australische vrouwen ook. Ze vroegen of ik zin had om de hele dag met hun mee op pad te gaan en 9 uur lang het hele eiland rond te gaan rijden. Ik had ’s avonds met Trine weer afgesproken om samen te gaan uit eten. Het was haar laatste dag vandaag, dus vond ik het een beetje lullig om dan weg te gaan. Ik dacht ook dat het weer 35 graden zou worden en had dan echt geen zin om de hele dag in een bloedhete auto te gaan zitten. Dus ik heb het aanbod afgeslagen. Uiteindelijk is het de hele dag gaan regenen. Dat was wel even balen, maar ja. ’s Middags belde de receptie op: ”Mijn man vroeg of ik naar beneden wilde komen om te komen eten!” Uuuhhhh sorry ik heb geen man (zover ik weet haha). Ze vroegen of ik in kamer 325 sliep? Ja, maar ik heb geen man. Ow tuut tuut tuut. Haha meteen opgehangen. ’s Avonds ben ik met Trine naar de haven gegaan. Hier zijn we aan het water bij een restaurantje gaan eten, Lulu. Het was een gezellige laatste avond voor haar.