Weer eens nieuws over onze camper avonturen

Zondag 29 september hadden we veel gerelaxt, want in Mission Beach was niet zoveel te doen. We waren ‘s morgens naar een café geweest waar we gratis gebruik konden maken van internet. Hier hadden we wel een hele tijd gezeten en we zijn hier ’s avonds ook weer teruggekomen. Er was livemuziek en de hele bar zat vol. Kwamen wij aan met onze laptops midden in de bar, maar het was wel heel gezellig.

Maandag was de grote dag, Manisha en ik gingen raften! We werden al om 07.40 uur opgehaald. We waren benieuwd of het goed zou gaan, want we hadden de dag ervoor moeten doorgeven waar ze ons moesten ophalen. Ze hadden nog nooit van onze camping gehoord. Omdat in Mission Beach nergens bereik is, kunnen ze je dus ook niet bellen. We moesten maar gewoon aan de weg gaan staan en dan zouden ze ons wel vinden, zeiden ze. Gelukkig is dat ook zo gegaan. Eerst kwamen we bij een verzamelpunt waar we waterschoenen konden huren en waar we al het papierwerk konden invullen. In onze bus zaten vier Nederlanders van rond de 60 jaar. Hele gezellige mensen, ze hadden ons nog even geholpen en we hebben daar leuk mee gekletst. In de bus hadden we de boten ingedeeld. We hadden ook al twee Italiaanse meisjes in de bus leren kennen, maar de Nederlanders vroegen of wij bij hun in de boot wilden. Tja, het zijn wel mensen op leeftijd he, misschien willen die rustig aan doen. Maar we doen het toch maar. Toen we bij de boten aankwamen, kwam onze begeleider aanlopen. Ja hoor! Allemaal jonge begeleiders en daar komt de onze aan: man van achter in de 60 met zijn haren tot op de kont en al zijn voortanden eruit. Dat hadden wij weer! Voor we in de boten stapten zeiden die Nederlanders nog tegen ons dat ze wel al op leeftijd waren, maar dat ze wel al heel vaak hadden geraft, en dat het lekker hard kan gaan. Ik heb zelf ook al een paar keer geraft, maar dit was echt super vet. Hoge watervalletjes en hele grote rotsen waar we doorheen moesten door tegen de rotsen aan te knallen. Die mensen hadden al 8 keer geraft, maar deze keer vonden ze echt het heftigste. Ik zou het zo weer doen. Ook kwamen we op een gegeven moment op een punt dat we konden kiezen. Uitstappen en even naar beneden lopen of toch met de boot naar beneden, maar je gaat daar echt RECHT naar beneden. Manisha en ik twijfelden, maar die Nederlanders zaten maar te roepen:  “doorgaan, doorgaan”, ja dan laten wij ons ook niet kennen hé. Het was echt super geweldig. Onderweg hadden we een pauzeplaats waar je een broodje hamburger kon eten. Het enige nadeel was, dat het er stikte van de steekvliegen. Dit kwam omdat we in de jungle waren. Duizenden vlogen er om je heen, echt niet meer normaal. Onze begeleider heeft ons geleerd dat je de kop kapot moet knijpen als ze op je zitten, anders konden ze je toch nog prikken. Achteraf waren we toch wel heel blij met onze oude begeleider. Hij was de leider van alle boten, dus wij moesten steeds op alle 15 boten wachten totdat iedereen weer veilig van de watervallen af was. Hierdoor konden we iedereen bekijken. Ook deed hij met ons allemaal extra trucjes. We hadden echt heel veel gelachen. ’s Avonds zijn we na het eten nog naar een visrestaurantje geweest waar we gebruik konden maken van internet. Nina en ik hadden voor de eerste keer  iets lekkers besteld; knoflookbrood met uienringen… wat mis ik de Nederlandse hapjes.

Dinsdag zijn we weer een heel stuk gaan rijden naar Townsville. Er waren allemaal hele dure campings, dus we zijn eerst van camping naar camping gereden om de goedkoopste te vinden. Nadat we een camping hadden gevonden zijn we nog de stad in geweest. Eerst waren we nog een hoge berg opgereden waar je uitzicht had over de hele stad en Magnetic Island. We hebben nog even langs het strand gewandeld en daarna door de stad en de haven. Nina en ik hadden echt zin om eens lekker Italiaans te eten. Manisha en Annemiek niet, dus wij waren met ons tweetjes naar de Italiaan geweest. De eerste keer echt gaan uiteten in Australië! Eerst hadden we een heerlijke bruschetta en daarna een grote pizza. De anderen waren ondertussen even naar de winkel geweest en zaten te wachten in de camper. Dat is wel een nadeel van de camper. Je moet alles samen doen.

Woensdag waren we vroeg opgestaan want we moesten om 09.30 uur de ferry halen naar Magnetic Island. We waren met de bus naar ons hostel gereden, helaas moesten we hier nog tot 13.00 uur wachten met inchecken, dus zijn we eerst maar naar een winkel gelopen. ’s Middags zijn we met de bus naar de bruisende stad gegaan, waar van alles te doen zou zijn. Nou, we kwamen daar aan en er waren welgeteld 6 winkels/restaurantjes! Wat een bruisende stad! We moesten wachten op de volgende bus die 1.5 uur later zou komen. We zijn ergens maar wat gaan drinken omdat er dus echt helemaal niets te zien was.

Onderweg waren we weer uit de bus gestapt om de Fort Walk te gaan doen. Het was een wandeling van maar 3 km, maar over allemaal rotsen in de bergen, dus je deed er wel best lang over. We hebben in het wild 3 grote koala’s en een baby koala gezien. Eindelijk de eerste wilde dieren gespot! Ze doen alleen niet meer dan eten en slapen. Boven op de berg was het fort waar we naar zijn gaan kijken. Daarna moesten we alweer snel maken dat we beneden kwamen, omdat het begon te schemeren en je midden in de bossen zat, zonder licht. Daarna weer met de bus terug naar Base hostel. Het was echt prachtig daar.

We hadden bungalowhuisjes aan zee! Lekker zwembad erbij en een leuke bar. Hier zijn we ’s avonds gaan eten omdat dat bij ons pakket zat. Lekker broodje hamburger met friet. Naast ons zaten 2 Franse meisjes en een jongen uit Stockholm. Ze waren met hun drietjes aan het kaarten en vroegen of wij mee wilde doen. Dit was super gezellig. Annemiek, Manisha en Nina zijn na een tijdje gestopt, maar ik heb de hele avond met ze door gekaart tot 23.45 uur. Om 00.00 uur sloot alles. Alle bars sloten op dit eiland al om 21.00 uur en alleen onze bar mocht tot 00.00 uur open blijven. Om ons heen stonden ze op de tafels te springen en te dansen, alles ging daar heel gemoedelijk.

Donderdag waren we eerst snorkelspullen gaan halen. We hadden ook één keer gratis ontbijt en dat smaakte echt lekker, een gebakken eitje met spek. Ik had al een paar dagen een bult die elke dag groter en dikker werd. Hij was nu al zo groot als mijn hele hand op mijn bovenbeen. Ik was vanmorgen wakker geworden omdat ik dacht dat ik op een ijzeren stang lag te slapen. Maar toen ik keek, bleek het mijn hele bovenbeen te zijn die keihard, warm en dik was. Ik vroeg aan een man en een vrouw die daar werkten of ze wisten wat het zou kunnen zijn. Hier leven zoveel insecten dat ze zeiden dat ik beter naar de apotheek kon gaan. Nina en ik zijn daarheen gelopen en er moest een specialist naar kijken, die heeft me vervolgens doorgestuurd naar de dokter. Het was een hele aardige vrouw die me heeft geholpen. Ze kon me niet vertellen welk beest me had gebeten, maar ik moest 2 pillen slikken en ik zou vrijdag nog even terug moeten gaan voor ik het eiland weer zou verlaten. Waarschijnlijk is het een spinnenbeet geweest. Toen we terug waren bij het hostel zijn we gaan snorkelen. Het zou heel mooi zijn, maar ik heb geen enkele vis gezien, totdat ik opeens een kwal naast me zag. We hadden wel pakken aan tegen de kwallen, maar ik was toch meteen het water uit. Dat was wel jammer. Daarna zijn we naar het zwembad gegaan. ’s Avonds hebben we eens uitgebreid gekookt omdat we goede faciliteiten hadden. We hadden bloemkool, kipburgers en rosti’s. In de keuken hadden we nog een Nederlands meisje leren kennen, Anique, waar we nog de hele avond mee in de bar hebben gepraat.

Vrijdag 4 oktober hadden we ons eerst uitgecheckt en daarna ben ik weer even terug naar de dokter geweest. De bult was gelukkig al een stuk kleiner geworden, dus ik hoefde alleen nog maar een keer een pilletje te slikken. Daarna zijn we weer met de ferry terug naar het vaste land gegaan. We zijn teruggegaan naar de camping waar we dinsdag ook waren. Omdat wij normaal altijd op Dion zijn verjaardag gaan uit eten, zouden wij vandaag hier ook gaan uit eten. Ik kon niet kiezen waar ik zin in had, dus hadden we het voorgerecht bij de Italiaan gegeten, alweer lekker een bruschetta. Daarna zijn we naar de Chinees geweest waar we het hoofdgerecht hebben gegeten. Zo ben ik aan de andere kant van de wereld op deze speciale dag toch nog kunnen gaan uit eten.
Ps. Mieke, in Australië had de lamp nog niet geflikkerd, maar vandaag, op Dions verjaardag, dus wel, 2 keer.

Zaterdag waren we eerst nog naar de stad geweest omdat Nina naar een fotowinkel wilde. Daarna hadden we heel lang gereden naar Airlie Beach. Hier hadden we een mooie camping Gateway Island.

Zondag waren Nina en ik lekker gaan zwemmen, want er was een heel mooi zwembad bij de camping met bubbelbad. ’s Middags waren we nog naar het centrum gegaan. Even lekker wat gewinkeld en daarna een restaurantje opgezocht waar we op internet konden. Lekker een verse jus gedronken.

Maandag hadden we een echte vakantiedag. Nina en ik hadden bijna de hele dag aan het zwembad gelegen, en we waren alleen nog even naar de winkel geweest. We hadden het zwembad voor ons alleen, goh, wat voelde wij ons echt backpackers. ’s Avonds hadden we voor de eerste keer wat stokjes gekocht om op de bbq te leggen, verder hadden we alleen nog soep erbij gegeten. En daarna nog een dvd’tje gekeken.

Dinsdag gingen we op de boot. Eerst waren we naar Base Hostel gereden waar we onze camper konden parkeren. We hadden nog even de tijd, dus waren we nog even op internet geweest. Om 12.30 uur was verzamelen in de haven. Normaal is de boot helemaal vol, met zo’n 25 tot 28 personen, maar wij hadden het geluk dat we de kleinste groep van dit jaar waren, met maar 17 personen. Hierdoor hebben we ook veel leukere dingen kunnen doen. Eerst moesten we nog wat papierwerk invullen en daarna konden we de boot op. We hadden echt een super crew! Kristy (26) de duikinstructrice, Richi (40) de duikbegeleider voor alle beginnende duikers, Katie (20) de kokkin en Dylan (30) de kapitein. We kregen in de boot een lunch van pizza. Ondertussen kregen we uitleg over hoe alles zou gaan. Hierna moesten we voor op het dek gaan zitten en kregen we uitleg over het duiken. ’s Middags kwamen we aan bij de Whitsundays. Hier werden we met de speedboot afgezet. We maakten een wandeling door de jungle de berg op. Hier had je prachtig uitzicht over de Whitsundays. Wat was dat mooi hoe de zee en het strand eruit zagen! We hadden hier met de groep heel veel foto’s gemaakt. Ook had ik met nog 2 reizigers en Kristy hele grappige foto’s met hele rare standjes gemaakt zoals uit een pet springen, op een zonnebril staan en handstand op een propeller van de pet van Kristy. Daarna werden we weer met de speedboot aan de andere kant opgehaald. ’s Avonds kregen we heerlijk eten op de boot en daarna kregen we op een groot tv scherm alle foto’s van die dag te zien.

Woensdag werd je al om 5.00 uur wakker gemaakt, omdat we weer gingen varen en het anker binnengehaald moest worden. We konden gelukkig wel nog heel even blijven liggen. Daarna ontbeten en nog wat uitleg over het duiken gekregen. Iedereen die het nog niet kon, ging het hier proberen. Mijn proefduik van 70 dollar was gewoon bij Bait Reef, Inner Lagoon bij het Great Barrier Reef. Tussen de joekels van vissen, heel mooi koraal, schilpadden en haaien. Richi had allemaal kleine groepjes gemaakt en team Holland (Annemiek, Nina en ik) mocht als eerste. Manisha kon het al, dus zij ging met Kristy mee. Eerst moest je met al die spullen het water in springen om een paar oefeningen te gaan doen. Richy trok je onderwater en je moest leren om te ademen onderwater. Daarna moest je leren wat je moest doen als je water in de bril kreeg, en tenslotte hoe je zwemvest werkt om je te laten zakken en naar boven te laten gaan. Je had toch heel wat stenen om je hangen als gewichten dat je onder bleef. Daarna mochten we wat aan het wateroppervlak proberen omdat Annemiek de skills nog moest doen. Hierna konden we vertrekken. Zwemvest leeg laten lopen en zakken maar. Door de airco was ik een beetje verkouden geworden en kreeg ik mijn oren heel slecht geklaard, maar met de eerste duik zijn we maar zo’n 5 meter diep geweest, dus was dat niet zo erg. Je hebt zelf niet in de gaten dat je zo diep onder water bent, totdat je omhoog kijkt. Opeens kwam Georgina voorbij. Een vis zo groot als tot mijn schouders als ik ernaast zwom. Dan slik je even, maar ze ziet er prachtig uit. Blijkbaar zit zij altijd op dezelfde plaats, dus zij is al helemaal aan de crew gewend en zwom ook met ons mee. Ik zwom als laatste en keek even achterom. Daar kwam Georgina met haar bek open, lippen helemaal omhoog. SLIK, IK PAS MET MIJN HOOFD HELEMAAL IN HAAR BEK! Even doorzwemmen dus. Dat was wel even schrikken, maar het was prachtig om te doen.

We waren in totaal met de oefeningen toch dik een uur bezig geweest. Hierna ben ik nog gaan snorkelen. Op de boot had je ook een heel lekker heet bubbelbad. ’s Middags zijn we een paar uur verder gevaren naar de Stepping Stones. Normaal blijf je daar maar 1 nacht, maar omdat wij met zo’n kleine groep waren, hebben we alles aangepast en mochten we hier 2 nachten blijven. Hier ben ik nog 2 keer gaan snorkelen met nog 3 meisjes van de boot. Toen we na de eerste keer net op het trapje stonden om het water uit te komen, zagen we een reuze schildpad een paar meter verder. Echt balen, waarom niet 3 tellen eerder, dan hadden we met hem mee kunnen zwemmen. Ik ben meteen weer het water ingegaan, maar hij was helaas al weg. Op de boot kregen we de hele dag door lekkere dingen te eten, echt vakantie. ’s Avonds hadden we alle foto’s bekeken van het duiken en de filmpjes die waren gemaakt.

Donderdag moesten we alweer om 07.00 uur ontbijten. Team Holland had besloten om nog een 2e duik te gaan doen, dit kostte nu maar 40 dollar. We zijn deze keer wat dieper gegaan, tussen de 8 en 10 meter. Ook vroeg Richi of het oké was om door een inham tussen hele grote rotsen  te zwemmen. Dat was super vet. Je moest dan een heel stukje zwemmen met alleen maar rotsen om je heen. Armen onder je klemmen, anders raakte je per ongeluk het koraal aan. Het was wel heel krap, maar super om eens gedaan te hebben. Toen we daaruit kwamen zijn we een stukje over de bodem gaan zwemmen en opeens maakte Richi het teken van een schildpad. JOEHOE!!!! Er kwam een schildpad onder ons doorgezwommen, wauw! Alleen balen dat net met onze duik de camera van Richi kapot ging, dus we hadden geen leuke foto’s meer onder water kunnen maken. ’s Middags zijn we weer een paar uur gaan varen met lekker hoge golven. 3 dolfijnen zwommen onder onze boot mee, prachtig. We zijn naar een heel klein eilandje gegaan waar alleen maar zand was. Hier zijn we een uurtje geweest en toen weer terug met de speedboot naar de boot. ’s Avonds weer lekker gegeten en Richi had ons nog allemaal verhalen verteld. Hij was ook haaienfluisteraar en riep haaien op. We hebben filmpjes gezien, maar die man is echt levensmoe. Dan krijgt hij gewoon keihard een klap van een haai en hij slaat hem dan ook gewoon terug. Nu heeft hij ervan geleerd en graaft hij zich altijd in tegen de rotsen aan, zodat hij ze beter ziet aankomen als hij ze oproept. Echt super grappig. Laatste avond weer foto’s gekeken en nog lekker gekletst.

Vrijdag hadden we weer vroeg ontbeten en waren we weer gaan varen richting de haven. We hebben nog een diploma van Richi gekregen voor het duiken. Het zat er helaas weer op. Nina en ik hadden het behoorlijk zwaar met weggaan, we hadden zo’n leuke tijd gehad. En het was echt een fantastische crew. Richi was ook echt geweldig, hij kon super grappig zijn, maar hij was ook een hele goede duikinstructeur. Hij heeft zelfs met Will Smith en zijn familie gedoken. We zouden deze dagen zo over willen doen. 

Aan land moesten we nog wachten tot Manisha haar was had gedaan, dus waren wij maar weer terug naar hetzelfde restaurantje gegaan in Airlie Beach om wat te drinken. We zijn nog wat winkeltjes gaan bekijken, alleen altijd balen dat je toch weet dat je niks kan kopen. Maar verder is er ook niks te doen. Airlie beach is voor mij tot nu toe wel de leukste plaats geweest, ik zou hier graag nog eens terugkomen. ’s Middags waren we weer een stuk gaan rijden naar Sarina.

Zaterdag hadden we weer 3 uur gereden richting Rockhampton. Onderweg waren we nog naar de Capricorn Caves geweest waar we een rondleiding hebben gehad. Dit stelde helaas niet zoveel voor. We waren allemaal aan land een beetje zeeziek geworden. Op de boot had ik nergens last van gehad die 4 dagen, maar nu was ik elke keer wankel. ’s Middags zijn we nog even naar een winkelcentrum geweest, die zijn hier echt super groot met meer dan 200 winkels.

Zondag hadden we de hele morgen gereden naar Agnes Waters en 1770. Eerst naar de VVV om te kijken naar een camping en wat er nog allemaal te doen was. We vroegen ons af waar alle backpackers waren, want die hadden we op de hele route nog niet veel gezien. Nadat we een camping hadden uitgezocht en gegeten, ben ik met Manisha en Annemiek een route gaan rijden. We hadden op 5 weken tijd pas 1 keer een kangoeroe in het wild gezien, dus zochten we ze maar op. Onderweg kwam je er wel elke 20 meter één tegen, maar helaas doodgereden op de weg. Hier had je een route die je kon rijden door een dorpje, waar de kangoeroes in de voortuinen van mensen zaten en over straat sprongen. We hadden niet verwacht dat we er zo veel zouden zien. Ik ben na een tijdje maar gestopt met foto’s maken, want ik had er alweer 50. Super mooi om te zien, veel hadden ook kleintjes in de buidel hangen.

Maandag 14 oktober hadden we eigenlijk geregeld dat we zouden gaan surfen, maar we voelden ons allemaal nog altijd niet lekker van de boot en het was behoorlijk koud en hartstikke bewolkt. We hebben besloten het niet te gaan doen. Er kwamen nog heel veel surfplaatsen waar we het zouden kunnen doen, dus liever een keer met goed weer. Even later begon het ook te regenen. We zijn weer gaan rijden naar Bundaberg. We kwamen lang de surfwinkel gereden waar we eigenlijk de les hadden. De instructeur stond buiten op ons te wachten, maar we hebben ons allemaal gebukt en even gas gegeven. Nadat we een camping hadden uitgezocht, zijn we naar de botanische tuinen gegaan. Helaas was in het begin van dit jaar heel veel regen geweest, waardoor er veel verwoest was. Wel had je een mooie Chinese en Japanse tuin. Hierna zijn we nog even naar het strand gereden en nog naar Mc Donalds voor internet. Op de camping hadden we wel fijn een privé wc en douche, dus dat was ook eens heerlijk. Gewoon een hokje voor je eigen staplaats. Was wel leuk gemaakt. Alleen 's avonds zat er een hele spin op de deur, waardoor ik er niet meer uit durfde na het douchen voordat Nina de deur van buiten had gecontroleerd.