Laatste 1,5 week Nieuw-Zeeland

Maandag 20 januari zijn we naar Puzzle World geweest. Dit is een museum waar alles heel raar is. Schilderijen die naar voren komen, heel veel beeldbedrog en illusiekamers. Ook is er een heel groot labyrint bij. Daarna zijn we weer verder gereden richting Queenstown. Onderweg zijn we nog bij een fruitwinkel gestopt waar je heel goedkoop fruit kon kopen. Hier heeft iedereen flink inkopen gedaan. We zijn naar een plaats gereden waar sommigen van onze groep gingen bungyjumpen. Hier was het maar 42 meter en sprong je in het water. Het zag er wel echt prachtig uit. Ik zei altijd dat ga ik nooit van mijn leven doen, maar dit zag er zo gemakkelijk uit, dat ik het ook wel wilde doen. Maar omdat ik net van tevoren al de swing had geboekt en omdat alle excursies zo belachelijk duur zijn, heb ik het toch maar niet gedaan. De swing is eigenlijk hetzelfde als de bungysprong alleen is de swing langer. Daarna zijn we naar Queenstown gegaan waar we in een ander hostel sliepen. Adventures Queenstown. Wat een super hostel. Het beste dat ik ooit heb gezien. Het is opgericht door backpackers en ze hebben alles wat ze zelf ooit hebben gemist met het backpacken hier gemaakt. We hadden een hele mooie keuken, je kon eitjes en fruit voor 0.50 per stuk krijgen, dus hoefde je geen hele doos te kopen, op sommige kamers tv met dvd spelers en een grote mooie woonkamer. Echt alles was prachtig. Zelfs in de keuken, folie, bakpapier, olie, noem maar op.  ’s Avonds kwamen de andere backpackers vaak naar ons hostel toe. Deze avond hadden we een kroegentocht met Motors (onze buschauffeur). Zij regelde overal gratis shotjes voor ons bij elke bar en het was super gezellig. We zijn naar een paar verschillende bars gegaan en uiteindelijk bij een leuke blijven hangen.

Dinsdag had ik met Jesse de Nevis Biggest Swing of the World. We moesten ons verzamelen op een kantoortje en vanaf daar een uur met de bus rijden. Toen we aankwamen ging alles heel snel. Wij gingen als eerste. We konden niet eens zien wat we eigenlijk gingen doen. We moesten hoog in de lucht over een ijzeren hangbrug lopen naar een cabine. Hier werden we helemaal vastgebonden en vroegen ze hoe we het wilden gaan doen. Ik zeg: wat is mogelijk? Ja, het makkelijkste is naast elkaar zittend. Ja oké, verder zei die man niks. We moesten helemaal voor op de rand gaan staan en dan is het toch wel heel erg hoog. Het is een swing van 300 meter. Even slikken en voorzichtig gaan zitten. We moesten nog achterom kijken naar de camera en op het moment dat we omgedraaid waren, duwt die man snel op de knop zodat we al vielen. Jesse had ook een camera om de hand gebonden. Het was even 1 seconde eng, maar daarna was het al gewend. Als je de vrije val hebt gehad, dan ga je swingen, gewoon lekker heen en weer schommelen, alleen dan tussen 2 kliffen in en ietsjes hoger. Daarna wordt je weer teruggetakeld en binnengehaald. Dan snel de foto’s bekijken en we konden meteen weer de bus in en terug. Het ging echt allemaal heel snel. Achteraf kregen we te horen dat je het ook bijvoorbeeld op de kop kon doen. Ja dat was natuurlijk nog specialer geweest, maar dat hadden ze ons niet verteld. ’s Middags ben ik met Simon, Mariëlle, Patrick, Mieke, Chris en Jesse gaan ludgen. Eerst moest je met de kabelbaan de berg op. Dit Is een  combinatie tussen rodelen en karten. We konden 2 banen doen. Ik was elke keer net 2e geworden, maar het was super leuk om te doen. Je had op de berg ook een prachtig uitzicht over Queenstown. ’s Avonds zijn we met de hele groep gaan eten bij Fergburger. Dit is een heel beroemd hamburgerrestaurant. Je moet buiten op de stoep een uur in de rij staan wachten totdat je aan de beurt bent. Je betaalt dan voor een burger zo’n 15 dollar, maar die is zo groot dat je het bijna niet op krijgt. We zijn met z’n allen aan het meer  op een muurtje gaan eten, super gezellig.

Woensdag ben ik weer lang bezig geweest met foto’s uploaden. Daarna ben ik met Mariëlle en Mieke even gaan winkelen om souvenirtjes te kopen. ’s Avonds vroegen Chris en Jesse of ik met hen mee wilde eten, omdat ik eindelijk weer eens groente moest eten (lang niet gehad, omdat je alleen niet uitgebreid gaat koken, omdat je dan te veel ingrediënten moet kopen). Uiteindelijk werd er lekker voor me gekookt en hoefde ik helemaal niks te doen, super! Hierna had ik met Mieke georganiseerd dat we met een hele groep zouden gaan bowlen. We werden door 2 busjes opgehaald en naar de bowlingbaan gebracht.  Ik heb samen met Chris, Jesse en Patrick nog een tweede keer gespeeld. Het was echt heel gezellig. Toen we terug waren, zijn we naar een Ierse pub gegaan om naar de Australian Open te kijken. Hier ben ik om 00.45 uur weggegaan. Het was de laatste avond van Mieke, dus ze had al van iedereen afscheid genomen. Ik heb besloten dat ik de groep nog niet wil verlaten, dus ik heb een stuk naar het zuiden bijgeboekt. Ik vind de groep gewoon hartstikke gezellig. 

Donderdag 23 januari gingen wij met de groep verder naar het zuiden en Mieke zou terug naar Nederland gaan. We hebben die morgen afscheid van elkaar genomen. Ook Willem bleef achter. We gingen vandaag van Queenstown naar Milford Sound. Hier hadden we een boottocht door de fjorden waar je hele mooie grote watervallen had. We zijn langs een groep zeehonden gekomen en hebben  nog een dolfijn gezien. Bij een waterval zijn we er met de boot een heel stuk echt bijna onderdoor gegaan. Iedereen was toch al nat, dus wat maakt dat dan nog uit. Het was super. Na de boottocht zijn we weer verder gereden naar Gunns Camp. Onderweg hebben we nog een aantal kleine wandelingen gemaakt naar onder meer een waterval. Onze soort camping was midden tussen de bergen. Het waren huisjes, die bijna van rottigheid uit elkaar vallen. Ook was er geen stroom van 22.00 uur tot 07.00 uur. Heel handig dus, geen douche, geen licht, geen verwarming, hele slechte bedden. Het was hier ijskoud. Ik sliep samen met Anja, Anika en Chris in een huisje waar als enige ook geen kachel was. We hadden helaas een nieuwe buschauffeur gekregen, dus geen Motors meer. We hadden met hem afgesproken dat hij de inkopen zou doen en dat wij met z’n allen zouden koken en afwassen. We hadden een grote ketel pasta gemaakt met stokbroodjes. ’s Avonds gaven de kleine kindjes van de eigenaren nog een kleine vuurwerkshow voor ons met kindervuurwerk. Dat was  wel leuk.

Vrijdag kon je ervoor kiezen om al om 6.30 uur een wandeling van 3 uur te gaan maken. Ik ben snik verkouden en voelde me echt ziek, dus ben ik niet meegegaan maar met de rest van de mensen die niet gingen om 8.30 uur met de bus vertrokken. Eerst zijn we in een bos een wandeling van 20 minuten gaan maken naar een hele grote waterval. Die anderen hadden helemaal geen mooi uitzicht gehad omdat het heel mistig was. We hebben nog een paar andere fotostops gemaakt o.a. bij Mirror Lake waar je de bergen heel mooi in het meer zag weerspiegelen. Ook zijn we vandaag naar Monkey Island geweest. Hier had je heel erg te maken met eb en vloed. Toen we aankwamen konden we snel overrennen over het zand zonder nat te worden. We zijn naar boven geklommen en hebben nog even op de grond gezeten. Daarna hadden we niet eraan gedacht, dat het vloed was geworden, dus toen we terug moesten lopen was er zo’n 2 meter water. Er staken nog een paar kleine stenen uit waar ik over heen liep, maar dan nog kon ik niet zo ver springen zonder aanloop. Toen ik net op het punt stond dat ik mijn schoenen wilde uittrekken, kwam er een grote golf dus werd ik helemaal nat. Iedereen lachen en Simon had het zelfs gefilmd. Daarna zijn we naar Bluff gereden en  hebben we een aantal mensen afgezet die met de boot naar Stuart Island gingen. Hier kon je een berg oplopen waar je heel mooi uitzicht had en waar je ook het eiland kon zien liggen. Daarna zijn we naar het hostel gereden. Hier werd verteld dat in dit plaatsje echt helemaal niets te doen is behalve de bioscoop. Eerst ben ik met Meghan, Chris, Valentina en Tessa pizza gaan halen bij Domino’s, hier heb je altijd pizza’s voor 5 dollar, dat is 3 euro. Daarna zouden we eerst met een aantal mensen naar de bioscoop gaan, maar uiteindelijk krabbelde iedereen terug en bleven Chris en ik nog maar over dus zijn we maar met ons tweetjes weer naar de bioscoop geweest.

Zaterdag konden we eindelijk een beetje uitslapen en hoefden we pas om 10.00 uur uit te checken. Eerst zijn we naar een groot museum geweest. Daarna zijn we naar een plaats gegaan waar we zeeleeuwen zagen op het strand. Daarna naar een plaats waar we hele groepen wilde dolfijnen zagen. Als je zwemkleding bij je had, kon je de zee in om met ze te gaan zwemmen, maar ik stond op een rots te kijken, waar je ze mooi allemaal kon zien, want in het water zie je alleen maar wat toevallig naast je komt zwemmen. Dit was fantastisch. Ze waren allemaal aan het spelen en helemaal niet bang voor mensen. We zijn hier best lang geweest. Daarna hebben we nog een heel stuk gelopen en zou je pinguïns kunnen zien. Wij hebben er na lang zoeken uiteindelijk een kunnen vinden. ’s Middags zijn we bij een heel klein restaurantje fish & chips gaan eten, nou ja,  het eten moesten we in de bus doen, want er was geen plaats en we moesten de mensen van het eiland weer gaan ophalen. Daarna was het nog 2.5 uur rijden naar Queenstown terug. Hier kwamen we ’s avonds aan. Om 21.00 uur hadden we afgesproken bij het andere hostel. We hadden een reservering gemaakt bij een ice bar. Hier zijn we met een groepje naartoe geweest. We kregen warme schoenen, skisokken, jassen en handschoenen en we gingen de bar in. Echt alles was van ijs. Zelfs de glazen waren van ijs. Daarna zijn we weer naar de gezellige Buffalo bar gegaan waar we deze week bijna elke avond waren geweest. Ik ben uiteindelijk om 04.00 uur gaan slapen en om 07.30 uur konden we alweer gezellig opstaan.

Zondag moesten we vroeg vertrekken richting Mount Cook. Hier kwamen we 14.00 uur aan. Het was een prachtig hostel. Het is een hotel geweest tussen de bergen, dat nu is omgebouwd tot hostel. Dus elke kamer  met een eigen badkamer, alleen overal stapelbedden ingezet. Je kon hier weer een lange wandeling gaan maken door de bergen, maar daar kon ik weer niet mee. Ik heb uiteindelijk nog even 2 uurtjes lekker geslapen en ’s avonds zijn we heel lekker gaan eten. Een heerlijke steak en cheese cake als toetje, lekker een keer een goede maaltijd. ’s Avonds was de finale van de Australian Open die je in een kleine tv ruimte kon bekijken.

Maandag zijn we om 07.45 uur vertrokken. Eerst hebben we boodschappen gedaan voor ’s avonds, onderweg hadden we snel ontbijt gehaald bij de subway. Vandaag weer een aantal verschillende kleine wandelingen en fotostops gemaakt. We hadden nog ergens een lunchstop, maar ik kon niks meer eten. Ik heb met Mariëlle, Patrick en Chris bij een cafétje buiten iets in het zonnetje gedronken. ’s Middags kon je gaan raften of paardrijden. Met ons groepje hadden we hier geen zin in, dus hadden lekker een vrije laatste middag. We hadden een heerlijk groot huis voor ons alleen in het bos. Er waren 2 huizen waar we over werden verdeeld, maar iedereen die in de andere sliep, die kwam gewoon totdat ze gingen slapen bij ons in huis. Het was heerlijk weer dus we hebben lekker in de tuin zitten kaarten en hebben de foto’s uitgewisseld. We hadden ’s avonds afgesproken voor nog een laatste keer met z’n allen te gaan koken, groenten met noodles. Het was een hele gezellige laatste avond. Nadat die mensen van het andere huis waren vertrokken, hebben we nog een hele tijd met een groepje zitten kaarten. Ik had in dit huis zelfs een eigen 1 persoonskamer. Daar had ik meteen lekker voor gekozen, even lekker om eens goed je tas te kunnen inpakken.

Dinsdag 28 januari moesten we om 06.30 uur klaarstaan omdat we met het kleine busje opgehaald zouden worden. Het was mijn laatste dag met de groep helaas. We zijn met de bus naar Christchurch gereden, hier zouden veel mensen later op de dag vliegen, dus die zouden de stad nog ingaan. De andere bus zou verder gaan omdat hun tour doorgaat helemaal tot Auckland terug. Ik was de enige die op het vliegveld zou blijven. We hebben nog heel veel groepsfoto’s gemaakt en daarna kwam het verschrikkelijke afscheid weer. Deze maand is echt de leukste maand tot nu toe geweest. Ik heb zoveel nieuwe vrienden gemaakt (helaas woont bijna iedereen in de buurt van Amsterdam, want ik was de enige Limburger). Ik heb dus weer behoorlijk wat moeten huilen, vooral met wie mijn maatjes waren geworden: Mariëlle, Patrick, Jesse en Chris. We hebben wel al afgesproken dat zij, zodra ik ooit terug thuis ben, samen met Mieke een keer met z’n allen bij mij thuis een weekend komen slapen, dus ik zie ze ooit weer. Er gaat namelijk een hele grote groep (ook uit het buitenland) allemaal samen naar Amsterdam om samen Koningsdag te gaan vieren. Echt super leuk, maar ik ben er helaas niet bij omdat ik dan nog niet thuis ben. Ik heb het nog veel te erg naar mijn zin met al het reizen. Na het afscheid vertrok eerst een bus die ik heb staan uitzwaaien en daarna de andere. Ik bleef daar helemaal alleen met mijn spullen achter, was net zo’n film. Haha ik vond mezelf best zielig op dat moment :p maar ach, ik heb een fantastische tijd gehad in Nieuw-Zeeland. Ik ben op het vliegveld gaan ontbijten bij de burger king. Hier moest ik nog 4 uur wachten tot mijn vlucht zou vertrekken. Ik vloog vandaag van Christchurch naar Auckland. Hier aangekomen ben ik met een bus naar het hostel gegaan in de stad. Ik ben gaan winkelen, want hier had ik echt eens zin in, wel niks gekocht helaas, want je moet alles meeslepen. ’s Avonds had ik echt eens zin om eens een keer lekker zalm te eten. Ik heb op straat een man in pak aangesproken en gevraagd waar ik hier ergens lekker een stuk zalm kon eten. Hij keek me aan, en zei dat ik dat niet zou kunnen betalen. Ik zeg: nou, dat zie ik dan zelf wel. Ik ben naar de haven gelopen en heb daar op een menubord gekeken. Ze hadden zalm voor 29 dollar. Dat is dus zo’n 20 euro, nou voor een keer had ik daar echt eens zin in. Ik ben het restaurant ingelopen en merkte meteen dat dit geen normaal restaurant was: de butlers kwamen op me afgelopen en keken me raar aan, want ik stond daar in mijn spijkerbroek, gympen en mijn rugzak. Ze vroegen of ik hier echt wilde eten en ik zei ja. Ik werd naar een tafel begeleid en kreeg meteen de wijnkaart in mijn handen geduwd, haha helaas, doe mij maar een cola light. Daarna kreeg ik een kaart in handen met allemaal hele dure prijzen. Ik zeg, onder op het bord staat zalm voor 29 dollar; ze is een kwartier bezig geweest om een kaart te vinden waar dat op stond. Ik ga nu niet plotseling 80 dollar betalen. Daarna kwam ze terug en bleek dat dat tappenyaki was, dus zoals je ook in Nederland bij de chinees hebt dat het eten voor je wordt bereid met zo’n show. Ik zeg, nou dan doe dat maar. Haha ik heb nog nooit zo’n verbaasde gezichten gezien. Ik moest dus bij die kookplaat gaan zitten en ze vroegen of ik ook de show wilde zien. Ach ja,  doe maar zei ik. (ik heb dat al heel vaak gezien, maar vond het geweldig hoe het hele personeel me de hele tijd zo verbaasd aan stond te kijken). Ze vroegen of ze mijn rugzak mee mochten nemen, maar ik zei nee. Ik had daar al mijn waardevolle spullen, laptop, paspoort alles inzitten, dus die blijft fijn bij me. Toen ik daar zat kreeg ik eerst een amuse. Oh oh, oké,  toen kreeg ik het wel wat warmer. Ze vroegen of ik ook friet erbij wilden hebben. Ja doe maar zei ik (was daarna ook best duur, maar dat wist ik toen nog niet). Even later kreeg ik nog een tweede amuse, een hele kom soep. Oepsie, de prijs zal toch wel kloppen he, niet dat ik straks een rekening krijg waarvan ik achterover zou slaan, maar ik liet me niet kennen. Het was zo grappig, vanaf de bar, konden alle obers me zien zitten en lagen helemaal dubbel en bleven maar verbaasd kijken. Er kwam ook een hele groep andere gasten aan allemaal in gala kleren. Haha die keken mij ook heel raar aan. Ik heb me echt kostelijk vermaakt. Ik kreeg een hele show met dat eten bereiden. Ik zat aan het raam en buiten probeerde een bruidsstel foto’s te maken midden op het kruispunt, het was zo grappig om te zien omdat ze elke keer moesten terugrennen wachten tot het stoplicht weer groen was. Ik was hardop aan het meelachen en de manager kwam vragen of alles goed was, haha. Ik haar dat verhaal verteld en toen kon ze ook meegenieten. Uiteindelijk klopte de prijs toch, en heb ik echt een super avond gehad, helemaal alleen in het restaurant. ’s Avonds ben ik nog 2 uur lang bezig geweest om mijn film van het skydiven op facebook te zetten, de volgende morgen kreeg ik een melding dat ze mijn film hebben verwijderd, dus ik heb niet eens de reacties kunnen zien. Echte onzin. 

Woensdag 29 januari heb ik lekker uitgeslapen en ben ik naar de supermarkt gelopen. Toen ik voor het stoplicht stond te wachten, stond Motors voor me met een bus. Ik heb helemaal staan zwaaien, maar ze zag me niet. ’s Middags ben ik om 13.30 uur gaan ontbijten. Daarna liep ik langs het kantoor van Stray en zag ik Motors op kantoor zitten. Ik heb nog een hele tijd met haar staan kletsen en we missen allebei onze groep. Hierna ben ik toch nog gaan winkelen, want had toch nog een lange broek nodig en een nieuwe trui. Nieuw Zeeland was zo koud dat ik bijna elke dag mijn spijkerbroek aan had, omdat ik maar 1 lange broek had. Overal waar de mogelijkheid om te wassen was, moest ik dit dus ook gaan doen. Hierna ben ik naar de kapper gegaan, ik zag 2 oudere vrouwen zitten, dus meestal is de kapper dan wel een beetje vertrouwd. Binnen letterlijk 3 minuten stond ik weer buiten en 30 dollar lichter! Ze hebben mijn haar niet eens vastgehad. Een vrouw is zo met de schaar er langs af gegaan, zonder eraan te trekken of zo. Ik had dus een verschil van zo’n 5 centimeter tussen voor en achter. Ik ga dus echt nooit meer in het buitenland naar de kapper. ’s Avonds heb ik met 2 Canadese meisjes van mijn kamer gegeten. Morgenavond vlieg ik weer terug naar Sydney en dan zit Nieuw-Zeeland er voor mij weer op.