Indonesië, Java

Woensdag 26 februari zijn we ’s middags geland met het vliegtuig in Jakarta. Hier stond onze nieuwe gids, Cipto, ons op te wachten. Dit is een 67-jarige man die vloeiend Nederlands spreekt maar nog nooit in Nederland is geweest. We hadden ook een nieuwe buschauffeur die Bosman heet :p en een busboy, haha deze keer een van 23 jaar en hij zag er heel goed uit. Daar gingen wij weer! We kwamen om 18.30 uur aan in het Mercure hotel. Omdat het lang duurde voordat mijn backpack werd gebracht, kon ik uiteindelijk nog maar 10 minuten in mijn bad springen. Hierna zijn we heel lekker gaan eten in het restaurant en hebben ’s avonds nog in de bar gezeten. 

Donderdag moesten we om 05.15 uur opstaan. We hebben verschillende fotostops gehad, maar ik was zo moe en had weer zoveel last van wagenziekte, dat ik op de achterbank in slaap ben gevallen. Zo heb ik zelfs 1 stop gemist met foto’s maken, omdat ik dat helemaal niet had gehoord. We zijn naar botanische tuinen geweest. Normaal gesproken loop je een uur rond en dan ben je klaar. Dit duurde echt extreem lang. Ik hoef niet bij elke struik te horen wanneer die bloeit en alles. Na langer dan een uur erachteraan gelopen te hebben had ik het helemaal gehad. Tiny en Ludy vonden er ook niets aan. Het ergste was nog, dat ik aan de andere kant van het hek de Mc Donalds zag liggen, die me behoorlijk aanlachte. We zijn met ons drietjes weggelopen en wilden het liefst naar de bus lopen. Helaas konden we de uitgang niet goed vinden, dus moesten we toch nog wachten op de groep. De meeste ouderen waren helemaal geïnteresseerd en bleven ook nog allemaal vragen stellen. Eindelijk liepen we richting uitgang. Daarna zijn we weer verder gereden en hebben we een stop gemaakt bij een brug. Hier waren een heleboel kinderen. Wij nemen altijd alle gratis spullen van het hotel mee en geven die dan aan de lokale kinderen. Hier krijg je ook nog altijd echt veel zoals: kammen, wattenstaafjes, zeep, shampoo, douche gel, body lotion, naaisetjes, tandenborstels met tandpasta, watjes, douchemutsen. Die kinderen zijn daar heel erg blij mee. Ik had echt een hele tas vol en ze staan allemaal te dringen om wat te krijgen. We zijn over de brug gelopen en aan de andere kant weer in de bus gestapt. We hadden vandaag echt een heerlijke lunch. Haha het was zelfs zo mooi daar, dat, toen ik mijn tas op de grond zette, ze met een extra stoel aankwamen om mijn tas daarop te zetten. Na het eten kregen we ook allemaal een doosje thee gratis als aandenken. We hadden nog een wc stop bij een tankstation, haha hier had je dus echt een VIP wc! Deze was omgerekend 0,06 euro duurder, maar ik was er heel blij mee. Hier heb je een normale wc en alles blinkt zo mooi en was zo netjes, dat het net een hotel was. Beter dan een gat in de grond. ’s Avonds kwamen we aan in een heel mooi hotel waar ik een hele grote kamer had. ’s Avonds ben ik met Bart, Kelly en Patty samen a la carte gaan eten in het restaurant. We hadden even geen zin in weer buffet met weer rijst. Alleen jammer, alles wat we wilden bestellen hadden ze niet. Die arme jongen moest steeds weer terug komen om ons dat te vertellen. Verder was het wel goed eten. Hierna zijn we nog aan de bar een cocktail gaan drinken. 

Vrijdag zijn we om 07.30 uur opgestaan en na het ontbijt vertrokken naar het centrum. Hier gingen we een stadswandeling maken waarbij we eerst naar een heel duur hotel zijn gaan kijken. De wandeling duurde best lang. Hierna hadden we een koffiepauze bij een soort bakker. Cipto regelt ook altijd iets lekker voor ons voor bij het drankje. Hierna zijn we naar een begraafplaats gegaan zoals ook in Margraten met allemaal witte kruisjes. ’s Middags zijn we bij een groot restaurant gaan lunchen. Daarna zijn de bus boy en Cipto een hele tijd bezig geweest om een taxi voor mij te regelen. Er was nu weer een optionele excursie, maar ik ga niet alles mee doen, want ik heb al veel gezien. Nu gingen ze naar een muziekschooltje kijken. Er gingen nog 4 mensen niet mee, maar die gingen naar een andere fabriek kijken. Ik was de enige die terug ging naar het hotel. Ik moest ook nog van alles boeken, dus had nog genoeg te doen, waar ik nu bijna geen tijd voor heb. ’s Avonds toen de anderen terugkwamen, hadden we afgesproken dat we voor de eerste keer in Indonesië ergens naar de Mc Donalds zouden gaan. Ik had het helemaal gehad met alle rijst en kip. Haha ik had nog nooit een taxi naar de Mc Donalds genomen, maar vandaag hebben we dat toch echt gedaan. Het was niet zo heel ver weg, maar net te ver om te lopen. Zelfs bij de Mc Donalds kun je hier rijst bestellen! Je hebt ook echt een bidruimte hierbinnen. We waren wel net aapjes, want we werden echt door iedereen bekeken. Het was wel super grappig, want een groot menu, kost hier gewoon maar 1,80 euro! Die prijzen mogen ze ook in Nederland gebruiken. Het smaakte heerlijk, eindelijk eens iets normaal te eten. ’s Avonds hebben we in het hotel nog bij de bar gezeten. 

Zaterdag konden we weer om 05.30 uur opstaan. We zijn met kleine taxibusjes naar het station gereden, want we hadden vandaag een lange treinreis voor de boeg naar Jogjakarta. De treinreis duurde van 08.00 tot 13.30 uur. Het was wel echt super de luxe. Het is alsof je businessclass in het vliegtuig zit. Je krijgt een deken en kussen, je kunt je benen helemaal strekken en je hebt zelfs een eigen stopcontact. Het was de bedoeling dat je zou genieten van de natuur, maar volgens mij heeft bijna iedereen die met de ogen dicht gezien. Later heb ik nog een film gekeken die werd afgespeeld. Haha het is alleen heel handig om in een trein naar een wc te gaan met een gat in de grond :p je mocht eigenlijk niet gaan als de trein stilstond, maar dat kon me niks schelen, anders kon ik meteen gaan douchen. Ook hadden we onze lunch in de trein. Toen we eenmaal aankwamen, stond onze bus alweer te wachten. De bus boy en chauffeur zijn de avond ervoor al vertrokken om het lange stuk met de bus af te leggen. Hierna zijn we naar een soort mihoen fabriek gaan kijken. Hier zie je hoe dit allemaal met de hand wordt gemaakt. Eerst wordt dat spul gemaakt, dat wordt door een machine in sliertjes gedeeld en op houten platen gelegd. Deze leggen ze buiten in de zon te drogen (daarom kunnen ze ook altijd alleen maar werken als de zon schijnt) en daarna wordt het allemaal op de grond op een stapel gegooid en pakken andere vrouwen het weer in. We hebben daarna onderweg nog weer een fotostop gehad bij rijstvelden, waar ik nu ook geen foto’s meer van maak, omdat ik er al zo’n 100 van heb. Om 17.00 uur kwamen we aan in het hotel en om 19.00 uur was diner. Hierna ging iedereen in de lobby op internet. 

Zondag was het weer heel erg vroeg om op te staan. Om 04.15 uur liep de wekker af. We gingen met een andere gids met 2 kleinere bussen verschillende dingen bezoeken. Eerst zijn we naar een aantal kleine tempels gegaan. Heel grappig was dat hier een jongen rondliep in een teletubbie pak. Die liep daar eigenlijk rond voor de kinderen, maar wij 3 meiden wilden daar natuurlijk ook mee op de foto. Hierna zijn we naar een krater gegaan, deze was helemaal gevuld met zwavel en regenwater. Dat geeft dus weer een lekker luchtje. Omdat Patty morgen jarig is, moesten we nog stiekem cadeautjes voor haar kopen. We hadden met de hele groep geld bij elkaar gelegd zodat we haar iets leuks konden geven. Hierna zijn we naar een ander heel groot kratermeer gegaan die niet meer actief is. Er kwamen wel nog kleine bubbels uit, maar het leek verder gewoon op een heel groot meer dat in de zon van kleur verandert. ’s Middags zijn we naar de Borobudur gegaan. Dit is een hele grote tempel met 505 boeddha beelden en 274 klokken. Heel veel zijn er ook vanaf gestolen of vernield. Het is ook een van de wereldwonderen. Nu was ik eindelijk voor mijn gevoel in Indonesië aangekomen. Dit is waarvoor ik deze reis had geboekt. Ik vond het helemaal geweldig. We hebben eerst nog een groepsfoto gemaakt en zijn daarna helemaal in gedeeltes naar boven geklommen (145 treden). Hierna werd je beneden echt helemaal gek van alle verkopers. Ik had op een gegeven moment 6 jongens met mij meelopen helemaal naar de uitgang. Ik heb ook nog beeldjes gekocht. Hier kosten echte zware stenen boeddha beelden maar 2.70 euro. In Nederland zou dit peperduur zijn. Gelukkig kan Kelly spullen van mij mee naar huis nemen, dus kon ik wat kopen. Een man bleef maar achter me aan lopen met zijn beeldje zelfs tot in de bus. Ik vond de prijs te duur, dus zei nee. Hij zei toen een hele goedkope prijs en ik riep ja, maar toen liep hij kwaad weg. Hierna zijn we gaan lunchen. Plotseling zie ik die man weer met zijn beeldjes aan komen lopen, in ons restaurant! Hij gaf niet op. Hij was weer iets gezakt, dus heb ik hem die 2,70 uiteindelijk toch maar gegeven. Ik moet wel toegeven dat ik nu de smaak te pakken heb met afpingelen. Gaat me steeds beter af. ’s Middags hadden we een optionele excursie om met paard en wagen door de stad dingen te gaan doen. Je moest met 2 personen en omdat Bart en ik allebei alleen zijn, zijn wij samen gegaan. Het was heel grappig want we gingen echt in een optocht. Veel mensen staan ook te kijken als je langskomt. We zijn naar een huis gegaan waar ze een soort rijstwafels met de hand maken. Dit kon je ook zelf proberen te doen. Hierna gingen we weer verder met de paarden naar lokale bevolking. Hier gingen we gewoon bij mensen in een huis kijken. Ondertussen begon het keihard te regenen. Waar de mensen wonen ligt alleen maar zand, dus dat werd een grote modderpoel. Wij wilden het liefst zo snel mogelijk vertrekken, omdat het water alleen maar hoger kwam te staan en ik mijn schoenen niet wilde verzouwen. Maar het merendeel van de groep wilde toch liever afwachten in de hoop dat het iets minder werd. De vrouw van het huis was bij een aantal mensen paraplu’s gaan halen die we konden delen. Bart en ik gingen weer samen, maar ik werd toch nog zeiknat. We gingen nog naar een batikfabriekje. Hier schilderen ze allemaal stoffen met de hand voor kleren, schilderijen en tassen. Alleen wij 4 jeugdigen waren de enigen die kwamen, de rest was allemaal terug in de paardenkarren gaan zitten omdat het zo regende. Dit was wel heel zielig want ze wilden dingen voordoen. Hierna reden we verder naar een koffieboer die de beste koffie van Indonesië maakt. Deze koffie wordt gemaakt door een soort katten. Die zoeken de beste besjes uit om te eten en van de poep van deze dieren wordt dan de koffie gemaakt. Ja het klinkt heel vies, maar het moet heel lekker zijn, wat jammer nou dat ik geen koffie lust. Hierna weer verder met de paarden naar de bus om terug te gaan naar het hotel waar we om 18.30 uur aankwamen. Ik ben nog even met Patty, Kelly en Bart naar de supermarkt gegaan en Bart heeft nog stiekem 2 cakes gekocht omdat Patty om 00.00 uur jarig is. Hierna zijn we met ons viertjes lekkere sushi gaan eten in het restaurant van het hotel en daarna nog naar de bar waar een live band aan het spelen was. We wilden tot 00.00 uur wakker blijven om Patty te feliciteren, maar we waren allemaal heel erg moe van de lange dag. Patty vond het echt niet leuk dus we zijn naar de kamer gegaan. Natuurlijk had ik met Bart wel afgesproken dat we om 00.00 uur naar haar kamer zouden gaan om toch even te feliciteren. Hij zou om 23.50 uur naar mijn kamer komen en ik had hem gewezen welke. Het was al bijna tijd en hij was er nog niet. Haha ik maak de deur open en hij stond 5 deuren verder op een verkeerde deur te kloppen. Hahaha gelukkig heeft niemand ons gehoord. We zijn haar even gaan feliciteren en daarna is iedereen naar zijn eigen kamer gegaan. We hadden het gelukkig toch nog volgehouden. 

Maandag kon je ‘s morgens een fietstour doen, maar dat kan ik toch nog niet en ik vond 06.30 uur al vroeg zat om op te staan. Anders moest je nog eerder vertrekken. We hadden Cipto verteld dat Patty jarig was. Zij was met de fietstocht mee. We gingen naar het tempelcomplex de Prambanan en in de tijd dat wij hier zouden zijn, zou de bus boy versieringen gaan kopen en de hele bus gaan versieren. Omdat wij nog vroeg waren, zijn wij eerst naar een plaats gelopen waar we een vulkaan goed konden zien waar rook uit kwam. De fietsers kwamen daarna hier naartoe gefietst. Eerst heeft Cipto heel veel over de geschiedenis verteld en daarna zijn we naar de tempels teruggelopen. We kregen hier vrije tijd om alles te gaan bekijken en foto’s te maken. De hoofdtempel was afgesloten omdat ze deze nog helemaal aan het schoonmaken waren van de as van de vulkaanuitbarsting van 2 weken geleden. Dit was niet normaal. Hier klimmen de mensen door middel van touwen helemaal naar boven en zitten daar helemaal niet vastgemaakt of niks beveiligd. Levensgevaarlijk. Toen we hierna bij de bus aankwamen, was de hele bus versierd door de bus boy met slingers en ballonnen. We hebben Patty de cadeautjes gegeven die we hadden gekocht. Een armband en ook 4 boeddha beeldjes. Bij de lunch kreeg ze ook nog een hele aparte maaltijd heel leuk versierd. Alleen kwam dit, jammer genoeg,  pas nadat iedereen en ook Patty al gegeten had. We zijn nog naar een batikfabriek gaan kijken. Waar ze weer de stoffen doen verven. Hierna nog een hele tijd in de winkel geweest en toen weer verder. We gingen met fietstaxi’s door de stad rijden. Eerst zat ik bij een jonge jongen, maar ik moest met een man wisselen, omdat die bij een oudere man zat die niet zoveel gewicht meer kon trappen, hihi. We gingen helemaal door de stad over de drukke weg, super grappig met zoveel personen achter elkaar. We hebben hier drie kwartier ingezeten en daarna zijn we naar een museum in Kraton gegaan en het paleis van de sultan. Hier zijn Willem Alexander en Maxima ook een paar jaar geleden geweest. Je kon hier de hele geschiedenis en oude voorwerpen zien, maar het was zo warm en ik vond het niet heel erg interessant. Daarna zijn we naar een zilverfabriek gaan kijken. Hier zie je echt hoe alles helemaal met de hand wordt gemaakt, zelfs de kleinste dingetjes. Dit vond ik wel leuk om eens te zien. Daarna kon je weer spotgoedkoop dingen kopen. ’s Avonds hadden we een diner met daarna een dansvoorstelling. Het zou het beste eten van de reis zijn, maar dat viel wel mee. De dansvoorstelling was wel leuk om te zien, maar ik viel bijna in slaap. Alles ging zo langzaam en ik vond het echt geen dansen. Cipto had ons van tevoren het hele verhaal uitgelegd over wat er zou gaan gebeuren, maar ik begreep er nog niks van. Ik vond het alleen leuk dat er een heel klein jongetje als aapje meespeelde. Hierna zijn we teruggegaan naar het hotel.